నవ రసాల్లో కుంకుడు రసం కుడా ఒకటి !!

"వాగీశధ్యం సుమనసహా సర్వార్థానామ్ ఉపక్రమే !
యం నత్వా కృత కృత్యాషు తం నమామి గజానానం !!"
                           కాల కృత్యాలకు ర్హైమింగ్ గా కృత కృత్య ఉందని పెట్టనే తప్ప దాని అర్థం నాకు తెలియదు.(ఇది కచ్చితంగా మతిస్థిమితం తో రాస్తున్నదే)
         ఇక మొదలు పెడితే ,
                ఈ ఒక్క సంపుటిని మనం రెండు గా విభజిదాం :
మొదటిది) కుంకుడు కాయ - రసం పిండుట
రెండు) నా పరిక్షల ఫలితాలు వచ్చిన దినం

గమనిక:పైన ఉన్న భాగాలు ఒక దాని మధ్యలో ఇంకొకటి               వస్తుంటాయి ,వాటిని పోల్చుకోవడం మీ                         మూర్ఖత్వం.
           
    1=>    ముందుగా తగినంత కుంకుడు కాయలను ఒక                పాత్ర లో ఉంచుకోవాలి.
    2=>     (సర సస్వర సుర ఝరీ గమనమౌ సామవేద                      సారమిది నే పాడిన జీవన గీతం ఈ గీతం ) 
                 అని స్వరం వినిపిస్తుంటే  .దాన్ని మాత్రం ఎందుకు కాదనాలని నేను కూడా "విధాత తలపున ప్రభావించినది అనాది జీవన వేదం" అంటూ జలపాతం గట్టున సేద తీరుతున్న . నేను మెల్లగా ఆ నీళ్ళల్లో దిగి ఆ జలాశయం లో ఒక కలువ పువ్వు లా సుకుమారంగా తేలుతూ ఉంటే, మొహం మీద పడే నీళ్లు ఎందుకో 'సరళి స్వరాలు'  నుంచి 'కీర్తనల' కి మారింది .ఆ ధాటిని తట్టుకోడానికి నేను కూడా "అతులిత బలదామం" అంటూ హనుమాన్ చాలీసా మొదలు పెట్టాను.ఆ ధాటి ఇంకా పెరిగి కళ్ళు ముసకపోయి, ఊపిరి ఆడకుండా చేసింది ,నోటి నిండా నీళ్లు ఉండడం తో ఊపిరి ఆడటం లేదు .ఒక్క సారి గా ఉన్న శక్తి మొత్తం ఉపయోగించి బయట పడాలి అనే ప్రయత్నం లో ఆయాస పడుతూ కళ్ళు తెరిచే ప్రయత్నం లో ముందు నాన్న ,నాన్న చేతిలో చెంబు కనిపించాయి.అలా "పచ్చి వెళక్కాయి నోట్లో పడటం" అది కొత్త ఏమి కాదు.వర్షాలు ఎక్కువగా కురిసినప్పుడు లోతట్టు ప్రాంతాలు విడిచి వెళ్లినట్టుగా, నేను నా మంచం ని విడవాల్సొచ్చింది.గది నుంచి అడుగు బయట పెట్టగానే 'బుస్స్...బుస్స్' అంటూ మా వంటింటి మర్యాద(prestige)  ఖండువ వేస్కుంటున్నది.ఆ శబ్దాల నడుమన నేను నా తిట్లు విడువనా ? అంటూ మా అమ్మ ఆది తాళం ,తిట్లధ్వని రాగం అందుకుంది.

1=> ముందుగా ఉంచుకున్నటువంటి కుంకుడు                         కాయలను పక్కల పెట్టి ,ఒక గిన్నె లో నీళ్లు నింపి                 దాన్ని పొయ్యి మీద ఉడక పెట్టాలి.
2=> శ్రోత గా మంచి పేరు ఉన్న నన్ను  'అమ్మ దండకం' అంతగా మెప్పించలేక పోయింది.ఎదో మరచి పోతున్న అనే భావన తో నా పళ్ళు తోముటకు ఉపయోగించే కుంచె ను వెతకడం మొదలు పెట్టాను. నిస్వార్తురాలు ,ఎప్పుడు నా పళ్ళు తోమాలని చూస్తుందే తప్ప దాని పళ్ళు చింపిరి గా ఉన్నాయ్ అని గమనించుకోలేని అమాయకురాలు.అన్ని కృత్యాలు ముగించుకుని పాల కోసం ఎదురుచూస్తూ కూర్చున్నప్పుడు ,నాన్న ఒక 'దక్షిణ మధ్య రైల్వే కి పెద్ద దిక్కు అయిన స్టేషన్ లో తన ధూమశకటానికి స్థానం దొరకని  చోదకుడి' లా గుర్రు మని చూస్తూ పోతున్నాడు.నేను అమ్మని పాలు అని అడగడం తో తను నేను క్రీస్తుపూర్వం 'అజాతశత్రు' మగధ సామ్రాజ్యాన్ని పాలిస్తూ తన తండ్రి ని బంధించిన క్షణంలో
నేను చేసిన తప్పుల్ని వెలికితీయడం తో,నిస్సహాయుడిని అయి తల వంచి,చెయ్యి లేపి ,చేత గ్లాస్ పట్టి, పంచదార వేసి,పాలు పోసి ,కలుపుకుని తాగాల్సిన స్తితికి చేరుకున్న.కాలు మీద కాలు వేసుకుని దర్జాగా మా ముక్కుపచాలారి ముదిరి ముసలి ముతుక గొంతు తో వాగుతున్న  దూరదర్శన్ ని చూస్తూ ,చేత 'స్వయం కృషి'(పాల గ్లాస్) పట్టుకుని ఉండగా మళ్ళీ రాముడు భీముడు లో రాజనాల లా నన్ను చూస్తూ తూర్పు ద్వారం వైపు అడుగులు వేసి ముసలి ప్రాణం అనే జాలి లేకుండా మా దూరదర్శన్ పీక నొక్కాడు నాన్న.ఇంత సేపు మరిచిన విషయం ఆ దెబ్బతో గుర్తుకు వచ్చింది ,ఆ రోజు నా పరీక్ష ఫలితాలు వచ్చే రోజు.


1=>ఉడుకుతున్న ఆ కుంకుడి గింజల మీద బాగా నురుగు పెరుకపోతుంది.
2=>పరిస్థితి అర్థమయింది.నేను చిల్లులున్న పడవలో ఉన్న జాలరి లా ఉన్న ,నన్ను నేను నమ్ముకుంటే బ్రతుకుతా లేదంటే మునిగి పోతా.తీరికగా అస్సలు ఏమైనా రాసినాన?అని ఆలోచించడం మొదలు పెట్టిన.
అడిగినప్పుడు ముందరివాడు చూపియలేదనే బాధ తప్ప ఏమీ గుర్తుకు రాలేదు .ఫలితాలు 12 గంటలకు వస్తాయి ఇప్పుడు 9:00 అవుతున్నది.ఈ మూడు గంటలని సరిగ్గా వాడుకోవలనుకున్న. కళ్ళకి మా అమ్మమ్మ చత్వారం కళ్ళజోడు పెట్టుకుని ,పంచె కట్టుకుని, ఎదో గొప్ప పని చేసేవాడిలా మూతి పెట్టి గోవింద నామాలు,విష్ణుసహస్రనామం,ఆదిత్య హృదయం చదివి మొదటి గంటలో దేవుడికి నన్ను ప్రోత్సహించడం తప్ప వేరే అవకాశం లేకుండా చేసిన . వెంటనే ఆ చత్వారం కళ్ళజోడు, దేవుడి పుస్తకాలు పక్కన పెట్టి ఒక రుద్రాక్ష ని మెడలో వేసుకుని కుడిచేత ఒక భూతద్దాన్ని పట్టి ఎడమ చేతి రేఖలు ,ఎడమ చేత పట్టి కుడి చేతి రేఖలు ,రెండు చేతులని ఉపయోగించి పక్కింటి రేఖను చూసాను.నాకు అర్థమయినంతలో పక్కింటి రేఖ తప్ప మిగతావి బాగలేవు.ఈ దెబ్బ తో ఆత్మస్థైర్యంన్ని కొలిపోకూడదని గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని ఆ రేఖని ఇంకొక 5 నిమిషాల చూసాను. మూడవ గంటలోకి ప్రవేశించిన ఇది చాలా కీలకమయినది ఎందుకు అంటే రెండవ గంట విడిచిన మధుర జ్ఞాపకాలను మరిచి దీని పైన దృష్టి సారించాలి కాబట్టి.ఇది చాలా గొప్ప ఘట్టం దీనిలో మనం 'ఒక వేళ అనుకున్నవి అనుకున్నట్లుగా జరగని చో' అనే వాక్యాన్ని శీర్షిక గా వాడతాం.ఇంకొక గంట పాటు ఎన్నో అంచనాలు వేసుకుని పక్కింట్లో రేఖ లేకున్నా బతకాగలనన్నే ధైర్యాన్ని తెచుకో వలసిన క్షణం.చూస్తూనే 12 కొట్టింది.

1=>ఇప్పుడు ఆ కుంకుడు రసాన్ని ఒక పాత్రలో వడియ పోయలి. ఎంతో శ్రేష్టమైన కుంకుడు రసం రెడి.
2=>కుటుంబం మొత్తం గణిని(computer) ముందు కూర్చున్నాము.నాన్న నా హాల్-టికెట్ పట్టుకుని ఫలితాల కోసం చూడడం మొదలు పెట్టాడు .అమ్మ నోట జపం చేస్తూనే ఉంది .అయిపోయే నా ఫలితం వచ్చింది ,నేను స్నానం చేయకుండా చేసిన జపం మహాత్యమో లేక రేఖ సాంగత్యమో తెలియదు కాని నేను అన్ని పాస్ అయ్యాను .నా ఆనందాలకి హద్దులు లేవు .ఒక్కసారిగా పాలు అమ్మ కలిపి ఇచ్చినట్టుగా అనిపించింది,నాన్న నే "రారా !వచ్చి దూరదర్శన్ చూడు "అన్నట్టు వినిపిస్తుంది.ఒక్కసారిగా ఒక పెద్ద బరువు నా చెంప మీద వాలినట్టుగా ,కళ్ళు తిరిగినట్టుగా,మూర్ఛ వచ్చి పడిపోతున్నట్టుగా ఒకేసారి అనిపించింది అదేంటో తెలుసుకోడానికి 3 గంటల తరువాత లేచినాక అర్ధం అయింది నాన్న నా నుంచి 90% ఆశించినడని.
   

                                 సమాప్తం!